Olacaklari hissettigim halde kendimi kandirilmis hissettim .bu adama layik gorulmek beni kizdirdi,incitti.ondan igrendigimi dusundum sonra aslinda tanimadigim birinden niye igrendigimi.

Mecburen elini sıktım.bunun tesadufi bir karsilasma olmadiginin farkindaydim.oraya gelisimden yuz bulmustu.sanki ona hevesliymisim gibi laubali ve alttan ustten konusmaya basladi.simdi bile dusunurken yuzum eksiyor.orada gecirdigim belki topu topu  kirk dakikayi unutmaya calisiyorum.konuyu iliskilere getirmeye  calisiyor gecmisinden bahsediyordu.

Yine idare ediyordum iste. Burada hic birseyim olmayan bu kadinin tavirlarini alttan aliyordm.iyisi olacagim derken en aptali olmustum evrenin.kadin eliyle odayi isaret etti.sen gec geliyorum dedi.oda karanlik denecek kadar isiksizdi.esyalar tamda ondan beklendigi gibi zevksizce dosenmis,zebra ve kaplan desenliydi. tuhaf yaratiklar gibiydiler.ustlerinde el boyamasi gibi duran aynali kirlentlerle tam bir kotuluk yuvasina dustugumu hissetmistim.odanin kosesinde orda olup olmadigi bile belli olmayan bir adam vardi.ince  bir beden ,portler kirmizi gozleri ve ickiden kiris kiris olmus yuzuyle sanki bacaklarini ovusturan bir sinege benziyordu.bu onun gorubusu degildi belkide ben o anli nefretimle onu oyle goruyordum.onu daha onceden gormustum .okula bir kac defa gelmis bir bos dersimdekutuphanede otururken  benimle konusmaya calismisti.kisa cevaplarla savusturdugumu dusunmustum.  laubali biriydi.okulun bir insaat isi icin orda oldugunu digerlerinden de duymustum

Idare etmek .hayatim boyunca idare ettim.herkesi her seyi.tahammulum kalmadigini hissettigimde dahi.insanlari onlarin kibirlerini kustahliklarini saygisizliklarini nedem yaptim bunu. Duzen bozulmasin diye. O cokta begenmedigim aci cektigim duzen .onceleri annem gucten dusmustu ama her ise kosturmasin diye idare etti.sonra tum o isler ustume yikildi.benim agzimi actigim icin suclandigim seyler baskalarinin hakki oldu hep.eve misafir gelince once ben yatagimdan olurdum.hersey yavas yavas yikildi uzerime.cezamdi bu ben boyle gordum biri yapmaliydi.asla takdirr gormeden arada annemin bemim gazimi almak icin soyledikleri haric.niye goz yumdum niye.aile icin. bir hayaletle konusmusum.

Eve gittim.kapiya cikan kadin sanki israrci olan o degil de benmisim gibi  bir edayla senmi geldin gec iceri dedi. Bir tuhafliklar vardiii.

Ogretmen hanim .herseyi kendinin bildigini dusunen ogretmen oldugu icin kendisinde baskalarina ogut verme ve elestirebilme hakki gorebilen biriydi.surekli ovundugunun farkindamiydi.yada surekli gozlerinin insanlara belkide bana yukaridan baktiginin.onun soyledigi her sozu yarim yamalak dinlerdim cunku enteresan bir sey soylemiyordu.tahmin edilebilir biriydi.bende onun bu davetinin siradan bir ev oturmasi olmadiginin farkindaydim.kesin bir seyler yikmaya calisacakti bana. Bunu kendine hak goruyordu.

Abim arayali bir ay olmustu.ondan bir haber yoktu.gecenlerde biraktigim okuldan bir ogretmen hanim,beni israr kiyamet evine davet etti.hic de davet toplanti kaldirabilecek psikolojide degildim ama mazeretim olmadigini biliyordu. Tum gun evdeydim arada bir annemi doktora tasimak disinda.

kardes

 yıllar içinde çok şey terk etti beni. gençlik gurur onur bütün bunların hepsinin aRkasindan baktım ama en çok uzeni kardeşim  oldu.aramızda çok yaş farkı yoktur o yüzden ablası gibi değildim hiç sanırım.eski arkadaslar hala o napiyor diye sorar .cok bahsetmisim demekki.onun da ümitlerini kırmıştım.ben gidersem onuda goturecektim.ben kaldim.o çalışmaya başladı sonra sonra ilk başlarda seni de götürUrum gittigim yere derken ,vazgecti benden .kirmaya basladi.kirmak icin ugrasmaya.o da digerleri gibi  ise yaramaz oldugumu soyluyordu artik.herkes gibi olmustu.belkide hayatini yasamanin ilk kuralidir arkadakileri orada birakmak.  Ilk ne zaman anladim,ilki yoktu ki yavas yavas degisir herhalde insanlar onadami oyle olmust7 bilmiyorum ama birgun cok hastaydim yanima gelip sormadi hic.
Cocukken hastalandigimda alnima islak bez koyan tek kisiyide kaybetmistim.

Babam ,ne sartlarda buyudugunu babasinin onlara sahip cikmadigini tum kardeslerine destek olmak icin nasil calistigini anlatirdi.babamin tutundugu dayanaklar onun hayat gorusu ,anlattiklari bizi dagitiyordu.surekli haksizlikla aciyla karsilasmis,bunu en parali ve guclu zamanlarinda bile asamamisti.alcakliklara sahtekarliklara maruz kalmisti.simdi onumuzde sonuclarini yasadigimiz pek cok seyi dinliyorduk ondan.belkide babamin kardeslerinden,akrabalarindan ugradigi haksizliklar yuzunden bir araya gelemedik biz.cunku butun cocuklari hikayenin neredeyse birebir ayni isledigini goruyordu.

Cogu zaman kendimi becerisiz oldugu icin batan gemiden kurtulamayan tek kisi olarak goruyorum.eskiden korkusuz ve dayanikli oldugumu dusunurdum.baskalarinin biraz sikiya gelince agladiklari durumlara bana misin demezdim.lisede babamin yapamadigi guc islere ben el atar.agir kaldirirdim.kazilmasi gereken yerleri herkesten once bitirirhizli kosardim.hala umudum  varken.tum bunlarin hayatta beni bir yerlere getirecegini sanardim.babamda boyleydi.askerdeyken kosu yarismasinda nasil hizli kostugunu anlatirdi.defalarca.

Biz ise yazlari babamin tuttugu bahcelerde satmak icin zerzevat ekerdik.her yil zarara girdigimizi soylerdi.her yil borclu oldugumuzu.neden okadar yorucu yipratici seyleri yapmaya devam ederdik bilmem.butun aile toplanip bir kulubede elektiriksiz, susuz yasar,calisirdik.simdi bile dogadan nefret ederim.tek umudum okumakti.tum bu katlandigimiz sikintilardan kurtulacaktik ozaman .bende abim gibi olacaktim.belki de arkama bakmadan gidecek hayatimi yasayacaktim.belli ki abim de bende bilmiyorduk bir kere bir yere kaderden bagliysan onu kesemezsin.koparamazsin.

Abim yapi olarak bizim fiziksel goruntumuzden uzakti.genclik yillarinda lukse paraya duskunlesti.annemlerin herbirimize kit kanaat dusen geliri ona yetmedi.ise girdi.sonrada okumadi.evde yemek yemezdi.kazandigi parayi iyi kiyafetler alarak harcar eve gelip denerdi.ayakkabilar,pantalonlar. Kisacasi abim bizi kendinden, kendini bizden bir parcamiz olarak gormezdi.ben kiz cocugu olmama ragmen  onun alip begenmedigi pantalonlari giyerdim.onlar bana son  derece guzel zevkli gelirdi.baska secenegimde yoktu.sonra nasil ettiyse gitti iste.yazlik memlekette yasiyorduk.oda gelip tatilini yapiyordu.bizi ozlemiyordu.bunu ozamanlarda kalbim cok kirilarak idrak etmistim.annem ve babamdan yillar once.

9

Tum gun evde dondum durdum.huzursuzdum.kilometrelerce otemde benimle dogru durust bir sey paylasmayan ailem olduguna bin sahit birileri vardi ve ben onlarin derdiyle dertleniyordum.en nefret ettigim huyumdur.haberlerde bir sey gorsem aglardim.babam da aglardi.birinin hikayesini duyunca.kendimi hissizlesmis hissederken geri gelmisti iste.hayatim baskalarinin derdiyle dertlenmekle gecmisti.ne kadar kiziyordum kendime okuldaki arkadaslarim ,annem. sadece kendileri konusunca yanimdalardi.ben anlatamadim.kendi hikayemi acilarimi buyutmedim.belli belirsiz duygu kipirtilariydi benimkiler.kimsenin derdinin kimsenin umrunda olmadigini biraz gec anladim.artik cocuklar bile biliyorken .

8

Kapatirken calistigi firmanin onu baska bir yere gonderecegini soyledi alal acele. Neresi belli degil dedi.ben ararim seni.arada iznim olursa gelmeyi de dusunuyorum.oglanin biriyle.tamam dedim.haber verirsin.gittigin yeride soyle unutma.iyi bir ailemiz varmis herkes birbirini cok seviyormus gibi hissettim.birbirinin derdini dinleyen bir aile ,ortak hisleri ,gecmisi,umutlari olan .abimin bosanma lafina cok takilmadim.o sinirlendiginde hep en uç seyleri dusunurdu.

7

Arayan abimdi.uzun yillardir yurt disinda yasiyordu.Nasilsiniz faslini cabuk gectik.genelde baska konusacak meselemiz de olmazdi ama bu sefer abim lafi uzatiyor.birseyler soylemek istiyordu. Bir sey mi var dedim.ben bosaniyorum dedi uzaktan bir ses.dinledim anlatti dilim dondugunce bir seyler soyledim.uzatinca sacmalarim ama icimde yillardir karisina hissettiklerim birikmisti herhalde konustuk.

6

Bir kitapta okumustum.madem kimseyi sevmiyorsun neden konusmayi ogrendin diye soruyordu adam. Neden ogrenmistim.dusunmek icin mi?telefon uzun uzun caldi.bakmadim.esyalarin bana hukmetmesinden hoslanmazdim.istedigimde acardim telefonu. Cocukken babamin isleri icin ararlar bana sorular sorarlar,bir seyler anlatirlardi.cocuk akli bilmezdim ki.tutamazim aklimda soylenenleri.sonra vabam nerden ogrenirse kizardiniye dogru dinlemedin diye. birde kim ariyorsa bakmali.kapiya kim geldiyse acmaliydi .aksi dusunulemezdi.ozamandan kalma bir huydur.cogu zaman bakmam telefona.

5.(annem)

Annem hastalandi.zaten ben bildim bileli annemi hasta hatirlarim.ama simdi eski resimlerine bakinca farki anlayabiliyorum ozaman gulen konusan en cok da kizip bagiran bir kadindi.simdi ise yuzu solmus Avurtlari cokmus bir kadin var karsimda.eski kilosu yok.bazen yuzume bakiyor dik dik.anliyorum ozaman bu kim di diye dusunuyor.bazen hic konusmuyoruz bazense cocuklugunu anlatiyor uzun uzun onlarin ani oldugunu bilmeden hala o andaymis gibi.hic tanimadigim akrabalari koyunde bilmedigim yerleri sayiyor birbir.bazende onlari bana soruyor.annesini ozluyor.ozaman cok agliyorum bende.onun birilerini ozledigini bilmek canimi yakiyor.7 dogum yapmis 5 i hayatta kalmis cocuklarini buyutmus.ama bence onlari degil de cocuklugunu, kardeslerini ,hayvanlarini ozluyor.onun annem oldugunu hastalaninca farkettim. ben buyurken ev kalabalikti.o muhakkak bir seylerle mesguldu.sonra ailemiz zor gunlere girdi.annemin nasil uyudugunu merak ederdim.o zorluklarin zahmeti annemin ustundeydi .ben oyle hissederdim.ne garip simdi benim karindaslarim cocuklari yuzunden anneleriyle ilgilenemiyorlar.onlarda yaslanincami ozleyecekler annelerini?belkide ben hic bilemeyecegim bunu.ben sinav filan kazanamayinca baba evinden gitmedim disari,birkac talibim cikti istemedim.baskalarina katlanabilecek psikolojide degildim.kaynana elti koca bunlar benim icinde olmayi istemedigim kavramlardi.ozamanlar evliligi  sadece psikolojik siddet yuvasi goruyordum .simdide kismen oyle ya.neyse evdede kalinca.digerleri doganin kanunu dagildilar birer birer.erkekler is buldu evlendi.ablam kizini okutmak icin basina gitti.kiz kardesimde is kadini oldu.iyiden iyiye eve ugramiyor,gece gelip sabah erkenden gidiyordu.sonra yukseldi pozisyonu degisti tasindi iste.bende boylece evin camasiri bulasigini yikar oldum.yemek yapip koyuyordum.kaniksadik rollerimizi.babami demeyecegim ama annem hastalaninca nasilsa basinda ben varim diye icleri rahatti.oyle de kaldi.bende gidemedim.kaldim.onlara annenize bakin demedim.annem kirilirdi. uc ay birinin evinde iki ay digerinin yipranacakti.kotuye gidecekti,sagligi gitmisti evinide mi alacaktik elinden .cocuk gurultusu mu cekecekti.kimse itiraz etmedi.beni de kimse dusunmedi .eski aliskanlik.oyledir.insanlari dusunmeye zorlamazsan dusunmezler.onlar hayatlarina baktilar.

4

Ise gitmemistim. Okulun vekil muduru genc ve guzel ogretmenin pazartesi ders programini bosaltmis bana sali gununu layik gormustu.okul ilceyle neredeyse 15 km di.arabam yoktu.okula giden erken saatlerde bir arac yoktu.diger ogretmenle ayni mesafeden geliyorduk ama ona uzak yol tatili varken bana yoktu.müdur beyden cuma programini benim için bosaltmasini istemezdim.ona minnet etmezdim fakat lafi gedigine getirip ona dokundurmak cok isterdim ama  annem kendisine laf dokunduranlara yilan dilli derdi.soktu gene .simdi annemi hep hasta haliyle goruyorum ama ozaman annem gibi masum birinin ne sucu olabilecegini dusunurdum. Bu soz bana okadar korkunc gelirdiki boyle korkunc biri olmayi deger vermedigim biri icin goze almazdim.acikca konussam ne delilim vardi.bana kiskanc derler,mudurun yaltakcilarinin alay konusu olurdum.bende tum zayif hayvanlar gibi hayatimi devam ettirdim sinsilikle. iki haftadir mazeret bildirip gitmiyordum.

3

Ustumde gecmeyen bir mutsuzluk hi ç degistiremedigim bir huy gibiydi.mutlulugu aramiyordum da.ben mutsuz bir insandim ve bunu kendime acindirma malzemesi yapmiyordum.issizdim .cogu zaman annemle emekli maasini beklerdik.evin esyalari eskimisti ama borca girmekten korkuyor annemin acil hastalanmasi durumunda tek basina ustelik parasiz kaliriz korkusu duyuyordum .surekli,paranin kendime dusen kismini kullanmiyor koseye atiyordum her seferinde anneminki ilegecinirdik. anneme surekli et,kiyma yedirmeye calisirdim ona yasatamadigim evladiyla gururlanma ovunme duygusunu telafi etmek icin icten ice bir hirs beslerdim .yeni bir ayakkabi almamisdim kimbilir kac yildir.hesaplamadim.tum heveslerim boyle zamanla söndu.yeni bir kiyafet alma hevesi,guzel bir ev , basarili olma, bir ailemin olmasi tum bunlar kendiliginden gidivermisti elimden.bu beni daha darmadagin etti .cocuklar acimasizdir.onlar karsilarinda kendilerinden ustun gordukleri bir otoriteye ihtiyac duyuyorlardi.bense onlarin idealindeki tip degildim.ne kadar akilli oldugunuz ne kadar ahlakli oldugunuz gosteris yapmadiginiz surece gereksizdir degil mi.

2

Bir kadin varmis.ablam anlatmisti.calistigi yerin sahibinin kiracisi. sokakta gordugu adamlara kufurler edip onlari kendine taciz etmekle suclarmis. ciglik cigliga bagirir,polisleri basina toplarmis.polisler onun deli oldugunu yanina yaklasilmamasi gerektigini soylermis.bu hikayeyi anlatirken o. gulmustum.simdi bende insanlara bagira bagira agiz dolusu kufur etmeyi isterdim diye dusunuyorum.deli derlerdi bana da.belkide oyleyimdir.eskiden annem bana oyle derdi.birbirimize muhtac olmadan once.ciddi ciddi soylerdi bunu .kizdigi zaman ona cevaplamasi zor sorular sordugumda.yakistirirdi demekki. Okuldan ciktim bugun. Allahtan bu seferki okulun kutuphanesi var ve cok daginik.kutuphane dediysem gazetelerin verdigi ansiklopediler,sahi gazetelerin vermedigi ansiklopedi var mi.birkac eski okul kitabi madalyon serisinin sayfalari eksik parcalanmis kitaplari.biraz velilerin katkisi dini kitaplar .ve en sevdiklerim hikayeler,romanlar.tenefuslerde kacar orda okurum.coluk cocugun yaninda telefonla oyun oynamak olmaz .oyunlar konusunda becerikli de sayilmam.oyunlari sevmez sıkılırdim eskiden beri.iste ogretmenler odasinda oturmaktan cok daha iyi hissettirir bu siniftan bozma kutuphane beni.ogretmen .hıh hic bir zaman kendimi oyle gormedim.herseyin ici baskalari tarafindan doldurulmustu. Ogretmenliginde.guya para icin yapilmazdi,fedakarlikti, deniz manzarasiz evde oturulmazdi,falanci cocugun sinavdaki puani kacti annesi ne cadalozdu,babasi is adamiydi,ek dersler kac lira yatmisti.falanci kiz etegini kivirmis makyaj yapmisti.disarda sigara iciyordu kimle cikiyordu.. ne ben kendimi onlarla bir goruyordum ne onlar beni.oyleyimdir ben kendi seviyemde bulmam hic birseyi.onlar beni ne kadar alcakta goruyorsa benim icnde onlar oyleydi.bir odaya tikilmis sanki tek bedenin uzuvlariymiscasina birbirlerini guden intizamla hareket eden ama bir okadar hantal bir yaratik .en kucuk firsatta arkalarindan konusurlardi.birarayagelen tum insanciklar gibiydiler iste.kim derste ense yapmis.kimin emekliligi gelmis .kim bu ay cay parasi vermemis.buyuk bir sistemin kucuk dislileri .ben bu sistemin dis kapisinin dis mandali okullarda ogretmen ihtiyaci olunca gidip calisiyor calistigim kadarinin parasini aliyordum .sinav kazanamamistim ve yerime hoca gelirse gidecektim. Bu kucuk disliler icinde ben dislinin birinin kopan parcasiydim herhalde.ogutulmekte olan.
durumumu bir eski keloglan filminde gorunce turk filmlerindeki gibionce kahkahayla gulup gulup agladigimi bilirim.filmde bir adam yere bakarak yuruyor hep.eger biri parasini dusurduyse alip cebine atiyor rizkini oyle kazaniyormus.benim hesap.

kendime hikayeler

              1.BÖLÜM
Hep biliyordum hep.Nasil geldi nerden geldi bana bu his ?istemedigim seylerle muhatap olacaktim.korktugum basima gelecekti.hep idare eden alttan alan ben olacaktim.cocuklugumdan beri biliyordum bunu.oylede oldu iste.belki annem her sıkıstigi durumda beni one atmasaydi .babam dunyadan elini etegini cekmis gibi davranmasaydi bunlar basima gelmeyecekti.kimbilir yasadiklarina takilip kalan bir benimdir evrende.kardeslerimde ayni evdelerdi ama ne bileyim ben hep onlardan fedakardim sanki. Bunlari her gun dusunmek .baska guzel hayatlari gorup aile olabilen insanlari hergun tekrar dusunmek ya unutacagim ya delirecegim.cogu gunler isten gelip eski sinif arkadaslarimin adlarini hatirlayabildiklerimi internette aratiyor bir sapik gibi fotograflarina bakiyorum.cogu evlenmis cocuklarini buyumus tatile gitmisler. benim gormek istedigim yerlere.viyana ,amerika,kore belki kore degil ama gidiyorlar iste.oysa ben arkamdan kiz kurusu diye alay edilen ben.acilmadan iade diye laf carptirilan ben.bu kadar sessiz sedasizken en ufak bir ofkelenisimde bekarliktan denilip goz suzmelere guya dostca sakalarin tacizine ugrayan insanlarin pis ruhlarini uzerimde yucelttikleri ben eve gelip yemek yapiyor.tuvaleti lavaboyu siliyorum hergün.karsiliginda yillara meydan filan okuyamayan yuz hatlari,yuzlerini gormek istemeyip de babamin yanimiza akraba kontejyanindan yer edindirdigi turlu tiplemelerin dedikodularina her lafin altindan her davranisimdan acik arayislarinibuluyorum.arada baba evine ugrayip yeyip icip giden kardeslere katlanan hep benim  .evet tum bu insanlardan kacip gitmek istiyorum.ben sevgisiz bir insanim.eskiden de cocukkende boylemiydi hatirlamiyorumbile. Canimin yanmaya basladigini anladigim gunden itibaren insanlara kinim ofkem daha da buyudu.kendimi surekli haksizliga ugramis hissettim. Bunu aşmak ustunden gecmek hic elimden gelmedi.etraftaki herseye kizmak ama bunu onlara odetememek.hayattaki en buyuk hayalkirikligim buydu iste.kizgindim ama hiçbir anlami yoktu.